เพียงคนกลุ่มหนึ่งที่มีเงินทองมากมาย ต่อกันไปเป็นลูกโซ่ มีต่อๆกันไป โดยที่ส่วนมากก็เพียงการทำงานที่ ออกแรงงาน และไม่สามารถที่จะขายตรงได้ อย่างชาวนา ทำนา 25 % ของประเทศ ผลผลิตออกมามาก ทั้งสวนผลไม้ พืชผัก และข้าวปลาอาหาร แต่ก็ไม่สามารถที่จะขายตรงได้ เพราะการตลาดที่คาดว่า ไม่ผ่านการตรวจสอบ และการทำงานที่ยังไม่มีการรวมตัว และพัฒนากันอย่างจริงจัง และด้วยการลงทุนทางด้านวิชาการที่ซับซ้อนและหลายขั้นตอน เพียงแค่ทำผลผลิตก็แทบจะไม่มีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว เพัยงเท่าที่มีการตลาดเลยต้องตกเป็นของนายทุน และกับการที่ทำผลผลิตให้มีมูลค่า ให้มากขึ้นก็ยาก เพราะคนส่วนใหญ่ก็ยังถือว่ายังบากจน และการดำเนินงานก็เป็นแบบ วิชาการที่ต้องใช้ทุนมากนั่นเอง อย่างที่ชาวเกษตรกรที่ปลูกข้าว ต้องใช้ ปุ๋ย ยากำจัดวัชพืช และอุปกาณ์การเก็บเกี่ยว
เป็นต้น แต่เกษตรกรส่วนมากก็มีทุนเพียงการปลูกและก็ขายไป เพื่อที่จะนำเงินมาใช้จ่าย โดยยังไม่มีทุนสำรองพอที่จะทำให้มีมูลค่าเพิ่มต่อไป จึงมีการรวมตัวกันเป็น สหกรณ์ แต่ก็เป็นเพียงการรวมตัวที่ ทำได้เพียงแค่ระดับหนึ่งเท่านั้น ยังไม่สามารถที่จะทำให้มีมูลค่าได้มากพอ เช่นทุกวันนี้แม้จะมีการปลูกพืชแบบไม่ต้องพึ่งปุ๋ย พึ่งยา มากแต่ก็ยังให้ผลผลิตที่น้อย ไม่เพียงพอต่อตลาดอีก การรวมตัวกันทำยังไม่มั่นคงพอ แล้วด้านการศีกษา เทคนิค การสื่อสาร ยังไม่แน่นพอ ทำให้มีปัญหาตลอดเลยว่า ประสบปัญหาการขาดทุน ซึ่งทั้งที่ ผู้ประกอบการคนกลาง เป็นผู้ที่มีกำไร เป็นกอปเป็นกำ
เมื่อมาถึงปัญหาที่ดิน ก็เช่นกัน เพราะเป็นประเทศที่มีการเรียกว่า เสรี แต่ในส่วนลึกแล้วก็คือการเอาเปรียบทางการค้า ที่คนมากมายก็ต้องมาหมดเนื้อหมดตัว แล้วมถึงปัญหาที่ดิน ที่มีมายาวนานนั้น ก็บอกได้เลยว่า ในอนาคต ถ้ายังไม่กำหนดในตัวกฎหมายลงไปเลยว่าแต่ละคนให้มีที่ดินได้คนละเท่าไหร่ ก็จะเป็ฯปัญหาของการพํฒนาประเทศลำบาก เพราะที่ดินส่วนมาก อยู่ในมือคนที่มีเงินเพียงบางกลุ่ม แล้วราคาก็เลยสามารถที่จะระบุได้เองเลยว่าต้องการขายเท่าไหร่ ทั้งที่มีการประเมินราคาจากกรมที่ดินแล้วก็ตาม เพราะเหตุว่าเจ้าของที่ดินไม่ยอมขายนั่นเอง ก็เป็นราคาที่อยู่ที่ความพึงพอใจเสียมากกว่า แล้วคนที่ไม่มีเงินมาก ก็จะต้องอยู่แบบ นอกๆ หรือหมู่บ้านห่างไกลกันไปเลยเชียว ปัญหาที่มีกันมานาน พอคนมีเงินมากมายมีดินมากมาย ก็เข้าไปหาซื้อที่ดินตาม ป่าเขา ลำเนาไพร เพียงเพื่อที่จะเป็นการพักผ่อนหย่อนใจ ในบางเวลาเท่านั้นเอง อาหารเสริมลดน้ำหนัก และคงอีกไม่นาน คนบนโลกใบนี้ ก็จะไม่มีคนชั้นกลาง มีแต่คนจน และคนรวย ที่คนส่วนมากทำงานให้คนเพียงกลุ่มเดียว แต่ก็คงอีกนาน ทั้งนี้ ก็ยังไม่มีอะไรที่แน่นอน แต่ตอนนี้ อยากให้นำเอาแนวการมีวินัย แบบคนญี่ปุ่น มาใช้ก่อน แล้วก็เอาวิธีการค้าขาย จากเกษตรกรโดยตรง ส่งถึงมือผู้บริโภค และมีการรับรอง และตลาด รองรับสินค้าที่ดี ชาวเกษตรกร คงมีความสุขอย่างแน่นอน เพราะผู้บริโภค จะได้รับของดี ราคาย่อมเยาว์ ขอฝากด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น